Bu Günde
Çook
Çok uzağında
Mart ta
Gönlümde
En cazğır bir gününde
Gönlünün cefakar kıyılarında
Yine
Yalnızdım
Durmuşum öylesine
Önümde mavi deniz
Yüreğime devrilen ummanlar
Alabora olmuş umutlar
Kırılmış
Kaybolmuş
Âvare salınan ümit küreklerinde
Boğulmuş
Islak gözlerimden taşan pınarlardan
Su içen
Kırlangıç gagalarından
Buğulu buğulu
Bakıyorum
Kime ?

İşte bak
Sulardaki
Tir tir titreyen surette
Yalnızlığın
Sinmiş
Kara gölgesinde
Ay yüzüne düşmüş
Bir bende beni gördüm
Bir beni gördüm bende
Kendimce
Ben gördüm
Sen
Ne gördün
Kendince
Dikine dikine gittiğin
Burnunun Ucundan da yakın
Gözlerinde
Görmediğin bir kara beni mi
Göremedin mi gerçekten
Çaresiz
Dağılmış paramparça yerlerde
Biçare can kırıkları mı ,
Görmedin
Bak işte
Kanatlarım yandı kanat
Kanattın işte
Yandım diyorum
Yandım be
Kavruldum
Kül oldum
Görmüyormusun ?

Avaz avaz
Çığlıklarım
Sen
Duymadın
Büyücülere mi
Mesken olmuş
Küpesiz kulakların
Kuzgun kanatları gölgesinde
Neden
Gezinir durur
Bana o çook uzak ayakların ...
Duymuyormusun ?
Niye
Gelmedin
Farkıma
Varmadın mı gerçekten
Hiç mi ...
Sana diyorum
Daima yanına varıp
Hani ,
Seni hep
O
Deniz kızına
İlla seni sorardım ...
Her seferin de
Kuyruğunu vururdu suya
Kızıldeniz
Kabar kabar kabarır
Yüreğime boşalırdı
Gönlümün kanlı deryalarında
Bir yumruk gibi sıkılı boğazımda
Düğüm düğüm olmuş saçlarında
Bütün deniz kızları ağît yakardı
Yokluğuna
Perde perde
Gerçekten
Duymuyormusun ?

Adım deliy di !
Şimdi
Divane bir Martıyım
Yanmış kanatlarımla martıma uçuyorum
Yüreğimde bahara hasret
Bir Sensiz evrende
Issız iklimler ülkesinde
Acıların başkentine
Yüreğime ...
Yığılıyorum
Karakışlarına
Üstünde kara bir bene
Düşüyorum
Akıyorum
Zemherime bürünmeye gidiyorum
Bilsen ne üşüyorum
Ölmüyor
Gülmüyorum
Nasrettin hocadan Çaldığım
Bir Mum alevinde
Çok Uzak baharlarda
Bir Güneşi bekliyorum
Anlıyormusun ?

Çırak Ça / İbrahim YETGİNDAĞ
20 Mart 2022