Ben Adalet diye diye inlerken
Sen gününü gün eyledin arkadaş
Canı yanan feryat figan ederken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Garipler sokakta evsiz kalırken
Allahtan korkmadın mutlu olurken
Vatan için Mehmet Şehit gelirken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Yüzümüze güldün arkadan vurdun
Gün geçtikçe azdın daha kudurdun
Kaymagına bandın bu güzel yurdun
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Hasret ateşimiz yürek yakarken
Küçümserdin sen bizlere bakarken
Bayramlarda göz yaşımız akarken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

İnsanı ayırdın insan seçerken
Bakmazdın kimseye gelip geçerken
Hayat bize öfke nefret saçarken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Yarası olanlar yara sararken
Magdur halk derdine çere ararken
Çoğu kapısına kilit vururken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Hayat çarkı mazlumları ezerken
Gazateler bizi boy boy yazarken
Ben kolumda kelepçeynen gezerken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Harmanı savurdun rüzgar eserken
Bahanen neyidi bize küserken
Korkusundan hep insanlar susarken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Vicdanın nerdeydi hançer saplarken
Dinsizlik üstünü dinle kaplarken
Gariban lar çöpten ekmek toplarken
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Gülüyordun bizler çile çekerken
Dur bi şikayete başlama erken
Kul Hızır’a bakıp üzülmek varken
Sen gününü gün eyledin arkadaş
Sen gününü gün eyledin arkadaş

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)