Felek benim ile dalga geçsede
Dertler şu bağrıma yara açsada
Mutluluk sen benden uzak kaçsada
Yinede kimseye minnet eylemem

Kimisini güçlendirip azdırsa
Kimisini köşe bucak gezdirse
Kimisini öz canından bezdirse
Yinede kimseye minnet eylemem

Yemini su gibi içen biriyse
Gölgesinden bile kaçan biriyse
Hele bu dertleri açan biriyse
Yinede kimseye minnet eylemem

Söylediği herşey olursa yalan
Onuru şerefi kaybolmuş olan
Babam bile olsa hakkımı çalan
Yinede kimseye minnet eylemem

Sırtını dönünce ânında satan
Deveyi bulunca hamutla yutan
Garip gurabaya hep gücü yeten
Yinede kimseye minnet eylemem

Kader talih neredesin nerdesin
Birazda zalıma gaddara gelsin
Öldükten sonramı sen güleceksin
Yinede kimseye minnet eylemem

Mum gibi eriyip yanıp bitmiştim
Her nefeste ağı zehir yutmuşum
Acımdan ölsemde yemin etmişim
Yinede kimseye minnet eylemem

Felegin sillesi yamanmı yaman
Kim haklı kim haksız göstsrir zaman
İçinden firavun dıştan Müslüman
Yinede kimseye minnet eylemem

Yazılan kaderse kime ne derim
Dere tepe aşar durmam giderim
Kul Hızır’ım dostlar yemin ederim
Yinede kimseye minnet eylemem
Yinede kimseye minnet eylemem
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)