Gün süzülürken tepelerden selamla
Güzel gülüşlere bürünür sokaklar.
Yeni umutlar peşinde tomurcuklanan dallar
Kilitleri çözülür tutukevlerinin ...
Kelepçeli bileklerde açar nergisler .

Kuş seslerine vurgundur yüreğim
Belki belki , bir mucizedir bu sabah.
Daha bir kutsallaşır akşamlar
Ezanlar sustururken tüm sesleri
Eller umutla açılır Tanrı’ya.

İçimde bezgin bir tutku var
Yaşamayı düşünüyorum
Yağmur kokulu toprak ...
Bu kan kırmızı akşamlarda ;
Umutla sarılmak istiyorum yaşama
Bitmeyen dertler tepiniyor tepemde.

Seni düşünüyorum, bunca dert keder arasında
Seni arıyorum ; baktığım her noktada.
Şu çekemediğim gurbetin hasretiyle
Yanan bağrımda seni arıyorum ...
Kırılan kalbimin her parçasında.


Günay Koçak 28.2.2022


- Tesbih Şairemin incilerinden -

Gün çoğalan akşamların
Sesiyle iniyor
Susan her bağırmanın
Uykusuz kıyılarında
Seni arıyorum.