İçimde bir çocuk var,hayli neşeli,
Bazen aklı başında,bazen’se deli !
Bu hayatı benden çok,sevdiği belli,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


Bir çok şeyi o kattı,benim ömrüme,
Mutluluğun zevkini,kattı gönlüme,
Ben ağlarken gülmeyi,taktı yüzüme,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


İsyan etsem kadere,keser önümü,
Unutturur kederi,bana dünümü,
Şölenlere çevirir,kötü günümü,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


Batıyorken güneşim,umut ufkunda,
Ümitleri yeşertir,benim ruhumda,
En karamsar anımda,o hep yanımda,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


Bir dargın bir barışık,duramayız biz,
İki yabancı gibi,olamayız biz,
Gökkubbe yıkılsa,ayrılmayız biz,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


İçimizdeki çocuk,temiz yanımız,
Teselliler yaratır,yansa canımız,
Onun dürtüleriyle,kaynar kanımız,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.


Tuğal KÖSEMEN
28.Şubat.2022

Dost kalem incileri ; Teşekkürlerimle.

Buluşur insanlar,tutuşur eller,
Büyütmüş yürekte,çocuk hayaller,
Sürdürür kemalet,gerçek meseller,
O çocuk büyümeyip,hep çocuk kalsa.
. . . .Nurettin GÜLBEY