Göçmeye görsün evin direği
Ne hatılı kalır ne söfesi
Çöker köşesi bucağı
Ara da bul nerdeydi ocağı

Kim bilir kimde nacağı
Saç senit sayacağı
Gidenlerin kimden vardı alacağı
Geçer üç beş yıl bilinmez adı sancağı

Sayamazsın kaç taşında kırıldı kaç tırnağı
Çürümüştür tavanda hevenk ilmeği
Göçük altında kalmıştır solgusu dibeği
Ara da bul nerdeydi evinin kebeği

Her taşı göz nuru alın teri emeği
Tavanda asılıydı kalburuyla eleği
Ahırında bağlıydı atı ile ineği
Ara da bul avlağısı nerdeydi

Ahırında samanı altın değeri
Atından kıymetliydi eğeri
Yokluğa geriliydi göğüs bağırı
Ara da bul atın nalı nerdeydi

Yuvacağına takılıydı yuvağı
Çuvalında kılı yumağı
Uşağı çiftçi yamağı
Ara da bul saban gaytı nerdeydi

Şahin ozan sorar kendi kendine
Göçüp giden bir duvar yığını mıydı
Yoksa üç beş direk
Göçüp giden her yuva mezar olur nice anılara

Hiçbir merhem fayda etmez ahu zara
Bağrını dövdüğüyle kalır fakir fukara
İç çekip çekip bakıp kalır yıkık duvara
Ara da bul bulabilirsen evin temeli nerdeydi

İbrahim ŞAHİN
FOTO: Hüseyin TURAN/ KAZANCI