Şşşttt sessiz olun!


Bir yağmurun sesiyle ve
Ter döken yaprağın alnıyla yoğruluyorum
Uyuyan uyanış
Kirli bir ayakucu sancım
Soğuk avuntuların kadifeden düşleri kuytu çöl
Öyle ırmaksı yol dilsiz kuşların dansında içimin kurşun alfabesi..




Zamandan arındırıp kalabalığı dizlerime oturuyorum dünyanın
Her kanat çarpıntısında aşkın hârı omuzlarıma karılmış.
Biliyorum
Kentler çınlıyor kızıl güneşin alnında
Göğsümden geçmeden daha çatlıyor adımlar
Bu yolculukta bu soluğu ’sus’ çığlıkla yürüyorum
Saklı tutulan kapı gibi
Döndür yüzümü denize
Uykumun ardından görmek
Kıyı ağaçlarını,karanlığın gülüşünü ve
Penceredeki saksıyı..



Sabır hamlesi
Rüzgarla bir dolandığında bacaklarıma
Düşün,düşün ki
Sesimi dolduruyorum avuçlarıma
Parmağımı değdirdiğimde toprağa kelimelerim uzanıyor ruhumun odasına
içimdeki çocukla rengini çizip hayatın ve gölgelerin..




Sahi bu yüzden
Bazen kavga eder gibi seviyorum
Alevleniyor kızıl ateş
-bu yıldızları kim koydu gözümün ilişiğine-
Sönmesin ışık
Göğün ki
Nabzımın nakışında gecenin yarası
Buralar bildiğin gibi değil
Gel ve gör/me bu arsız cehennemi


Ellerimi sıkı tut çocuk
is üstüne is büyüyor


......