Yokluğun oturur göz bebeklerime
Saçlarım yorgun akşamlara dalgalanır.
Baykuş çığlıkları dökülür avuçlarıma
Simsiyah yaralar açılır yüreğimde
Tesellisi gözlerin olan.

İsyankardır geceler gelmediğin müddetçe
Sensiz sabahlarda defalarca ölüyüm.
Siyah bir gül soluyor gecenin ortasında
Dertlere bükülüyor
Mor baharlar, gelmeyince sen.
Adın dilimde tesbih tesbih
Seni çekiyor ...

Bir çiçek açmış incir ağacında düşlerim
Ilık ılık esen rüzgarlarda özlemlerim.
Ellerim zincirlerden kaçan bir mahkum
Avuçlarımda dopdolu sensizlik yağmurum
Akşamları sevmiyorum artık sesin yok diye
Bir başka şimdi doğuşu güneşin ...

Biliyormusun ?
Çok yakınımdasın ama uzaksın
Dönelim o eski günlerimize dilersen
Kaybettiğimiz ömrümüz filizlensin yeniden.
Bir koca yılı yitiriyorum yine
Göz yaşlarım tükendi ...
Ve ... asıyorum gözlerime
Sensiz akşamların gün batımını ...
*

Günay Koçak 6.2.2022