Gidiyordun
Gözlerinin hüzünlü bir bakışı içimde
Susturamadığım ağıtlarımın sesi
Ve kör kuyularda bıraktığın umutlarımı
Bitiremediğim hasretini bitir gel !
Uykusuz gecelerimin yaşlarını sil gel !
Nerede ellerin, nerede mendillerin.

Ben bir mahkumum hasretinin karanlığına
Ben bir tutukluyum gözlerinsiz zamana
Seni düşünürüm özlemlerin ağladığı gecelerde.
İçimde hüsranın boz bulanık ırmakları akar
Donar dudaklarımda mutlu gülüşler
Bitmeyen gurbet türküleri çalınır içimde.
Hasret denizlerinde prangalı yalnızlığımız.
Çıkıp gelsen bir sabah
Güldür/sen artık gözlerimi.

Yoksun ki akşamlarımda
Yanımda ,soframda , penceremde.
Sen yoksun ki ; kapımdan giren
Sen yüreğimde bir yangın hiç gitmeyen...
Gecenin hüzne çıkışı var içimde.

Gidiyordun
Hangi saatte durdu akreple yelkovan
Mişli geçmiş zamanlar konuşulur şimdi.
Bir de şarkıların tuz ekmesi yarama
Unuttu gülmeyi dudaklarım
Zaman en güzel yerinden bıçakladı umutlarım.

Geceler
Bitmek bilmeyen gecelerde sensiz
Uyumak isterken zor da olsa
Kabuslar kovalar uykularımı
Korkularım nöbet tutar geceye
Vefasız sabahlar bekliyorum penceremde.
Sıcacık sabahlarda
Avutmanı istiyorum, unutmayı acıları
Gelmiyorsun ...

Sevdiğin çiçekler var ellerimde
Kış çiçekleridir ; Fırat kıyısı nergisleri
Kokluyorum, sen gibi kokuyorlar...
Gelmiyorsun !
Yine yoksun ! yine yoksun ! yine yoksun !

Karlar dolmuş yollarına
Gel, desemde gelmiyorsun.
Üşüyor içim...
Bir garip esiyor rüzgarlar bu akşam
Korkuyorum , korkuyorum...


Günay Koçak 5.2.2022