Halk ozanlarına kaçış romantizminde
Kıskaca alınmış bir altyapı var beğenimizde
Merak ederim doğrusu
Mantığa karga damarını saklamayı
Neden yeğlemez insanoğlu
Bir peygamber susuzluğunda
Şehveti avuçladı durgun dudaklarıyla
Bilakis asabiyete borcunda
Kübik yasalara kan akmamışken
Dile gelen dinsel ecele kuşku dağıtılmadan
Elin esinlendiği her bohçayı erdem açmadan
Felsefe kalbiyle okundu maceranın haritaları
Kuşu kafese almayan her yutkunuşta
Faldan akan her dirilişte
Aşktan saklanan her marşta
Titizlikle tanıştı yanılgının cariye maskesiyle
Her kurgudan yana cömert dudaktan
Maviliğin kemerine özenle yatmadan
Hırçın lâkin meskeni devletin haremi
Yığınlarla buluştular fakat
Devrimin divanına diş arattılar
Felsefe kardeşliğinde bukalemun farzıyla
Mimik sadrazamdan evvel dövünürken alimde
Kelleyle kürek yarıştılar
Kafkas yosmalarına azgın bir damak tadı olurken
şehvet yağmuru
Sadece yargıda yazıştılar
Zihin kefil olunca Jüpiter’in kalbine
Mistik aşkın sadakati yaşında bir rahip perdesi
Olgunlukla yatıştılar
Bir dinozor kundağına sarılı
Külçe akılda buluştular
Ya düşünce kafiyeyi aşarsa davada
Mukaddes dilekler aşındırdılar
Dua bilincinde kalemle
Nice muratlarda yarıştılar
İşsiz gezinirken misyoner dualar
Ancak emekten yaşlandılar
Doğrusu bundan fazlası gelmiyor elimden
Oyun döşeğinden şiire soyunursa insanoğlu
Nitelikli bakışmalara dargın gidiyor resmiyeti
Kısa bir nottur sadece
Emek kavramı uslanmayı tanıtacaktır nitekim
Yozlaşmayan aklın buyruğuna...