Bak yine karmakarışık düşler içindeyim
Bir diyorum, alıp başımı gideyim
Ya da çaresizliğimi mahkum edeyim.
Mevsimlere yükleniyorum hep
Oysa mevsimlerin ne suçu var ...
İlk bahar, güz , bir kenara çekildi
Karlar örtmüş gençliğimin üstünü.

Yüreğim nasırlaşmış acılarla doluyor, doluyor
Olanca hıncımı şarkılardan alıyor
Sırtımda acıların kamburunu taşıyorum.
Bu denli güçmüydü yaşamak ?
Güçmüydü gülüm söyle ...
Acıların yıl dönümünde
Gözlerimde sağnak yağmurlarca
Buna da yaşamak denirse ;
Yaşıyorum öyle bil, öyle bilin.

Ve çıkılmaz girdaplara düştüm işte
Nereye baksam karanlık sisler
Gecelerin sabahını çaldılar ellerimden.
Yaşıyorum umutların bu çirkin komasında
Bir küçük çocuğun göz yaşlarıyız şimdi.
Şimdi bilmiyorum neredesin uzak mı , uzak
Ben yalnızlığın mengenemsi tutsağındayım
Bir gelsen gülüm ; bitecek bu dertlerim.

Gel artık , ne olur gel !
Günlerden pazar, aylardan umut
Gel yanıma ansızın seni karşımda bulayım.
Ne bir şiir olsun elinde
Ne de bir resim
Dilimizde okul şarkıları
Güneşli bir sabahta gel
Ben se doyasıya bakayım sana
Siyah saçlarına
Gözlerine öylece
Sanki hiç
Geçmemiş gibi zaman.
*

Günay Koçak 3.2.2022