&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Bir söylese içimin anılar sokağı
Bir şeyler vardı yüreğimden vuran.
Gözlerinin elasından
Alıp götüren masallar ülkesine varlığımı.
Tüm isteğim ela bakışlar değildi kuşkusuz
Bir aşkı paylaşmak seninle
Seninle uyanmaktı dileğim bil ki ;
Aydınlık sabahlara ... güneş’li sabahlara ...

Hep suçladılar nem varsa beni ilkin
Oysa nem yoktu ki ; hayal ülkemde
Umutlarıma , sevgilerime kelepçe taktı karanlıklar.
Ve küstüm yaşama
Kahrettim içlenip içlenip akşamlara
Hüzün mısraları dizdim yokluğuna
Bir de sen anlamasaydın beni
Büsbütün yok olurdum ...

Acımasız çiğnediler bendeki güzellikleri
Hep acı şarkılarda erdim damla damla.
Hep soru hayatım ... sorular sorular
Soruların yağmurundayım, bitmeyen
Kimdi yaşanacak günlerimi çalan ?
Kimdi yaşayamadığım hayatı benden alan

Beni prangaladılar, duygularımı ve ayaklarımı
Bir söylese koğuştaki kırık ayna
Gülüşlerimde isyanlar çıktığını
Özgürlüklerime bilinmedik darbeler indiğini
Bir söylese ; sana uykusuz gecelerim ...
Gök yüzüne, güneşe, ay’a hasret kaldığımı
Tek kişilik ranzam söylese :
Uzaklarda ağlayıp hıçkırdığımı
Bir söyleyebilse ; üzerinde seni düşünerek
Uykusuz zından gecelerimi ...

Günay Koçak 2.2.2022