Adam ve kadın münasip bir evlilikle yakınlaştılar birbirlerine.
Kadın şala tutkun adamda ellerine!
Bal gibi konuşan kadın saz gibi aşk yapan erkek.
Fidan gibi iki evlat verdi kadın adama.
Eloğlu demeden büyüttü erkek!
Aslına düşkün çıktı baba insanı kuşkuya boğdu erkek evlat!
Baba yetkisini kullanmadı, erden ikinci eşe gitti!
Gün gelip devran döndü, baba yine akıl sordu ilk eşine.
Meğer karınca kararınca yaşamak ilk eşteymiş!
Kıskanç oldu ikinci menekşenin soyu!
İlk oğula gitti ikincinin kızı!
Aşk aradı ama baba demedi annesinin koynuna giren erkek vatana!
Baba şaşırdı çünkü ikinci oğul ırzına geçti ilk kızının!
Allah takib eyle oğlumu demedi baba.
Anne soydu erdemini bir elmaya!
Tarih dedi ve sorguladı oğulun eksenini.
Meğer babaya su koydun demekmiş evladın inceliği!
Oğul istedi ki babaya kuş konmasın feleğin belinden!
Ílk oğul ilk kızı öldürdü! İlk eşte ilk babaya koyun oldu rüyalarda!
Baba mirasa düşkün değilsede herşeyini bölüştürdü alın yazısı olmayan evlatları arasında!
Gel zaman git zaman hurilerin sevabıyla güldü erkek kadına.
Orionun ışığı vurdu namahrem yatan akıla!
Yalınayak çıktı bir dul baykuş kapanı aramaya!
Gecenin züğürt aşkı girdi vicdan bağına!
Mahçup oldu ve uyudu oğul zindan olmadan gözlerinin akı.
Sağır oldu anne ve Rabbin gücüne erdi.
Karanfil dert yanarken menekşeler suya gömüldü.
Aşk şarabından yaşam aldı efesin tanrıları.
Rüyalara oyun yazdı ilk oğul ersin diye!
Şafakla doğandı o.
Adam ilk oğula gözünü ilk kızınada ellerini vermişti.
Baba olunca yakındı çünkü üvey evlada sadece tılsımını verdi.
Yani kanına giren arzularını.
İkinci kız aşka geldi ikinci oğlana tutuldu.
Karmada hayat sadece öz ve üvey evlatlardı!
Yedi katın ilkiyse sadece toz toprak olan tohumlar oldu.
Menekşeler yasak ellere güneş ışığı olarak dağıldı.
Evren gün geldi merak etti, kim asıl kim asil diye!
Murada eren olamadı çünkü baba ilk kızada yaşıma erdin dedi!
Zaman sadece bir meridyen aşkıydı. Postacı oldu yaşın dulu!
Özün iliği seten kuşağa girdi, kral o oldu.
Medeniyet saati yordu ve
Kul ilah olmadan evrenin son menekşesi koparıldı.
İnsanoğlu elmayı yedi.
Kıyameti getiren körpe kuş öz oğulun ölümünde uçtu.