SERAPKara kaşlarına yandığım kadın! Kiraz dudağına bal mı sürülmüş? Asude kalbimi dertlere kodun. Gözün sürmelenmiş, saçın örülmüş. Kim kopardı seni körpe dalından? Lişer yaylasından, Kazıkbeli’nden? Derdi olan anlar dertli halından. Umudum kırılmış, yere serilmiş. Dikenlerle doldu sevda yolumuz. Nerde yasemenler, hani gülümüz? Esti bora, tutmaz oldu belimiz. Zihin dumanlanmış, beden yorulmuş. Tarumar bahçemiz; hangi yel esti? Neydi bize zalim feleğin kastı? Adını çileyen bülbül de sustu. Kapın kilitlenmiş, bohçan dürülmüş. Çepni biçareyim; budur kaderim. Bir serabın peşi sıra giderim. Erişemem; yanar, feryat ederim. Gayrı gücüm bitmiş, şevkim kırılmış. |