6
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1092
Okunma
Köklü soğuğun
Akşam üzeridir bahçeler
Açılır kırılgan yalnızlığa
Yıkılır ıslak yanağıma
şehir..
Bu akşam
Ay’ın demidir ve
Kaç ağlamaklı yol su emer ağzından
Birazdan yarın gibi gider sevişmeye duran uykular
İçimin suskunkuğuna mısra mısra çekilen kırık dal buğusudur bakmalar
Söylesem düşlere kara bir cehennem gibi göç eder
Kuyuların saçak veren duvarlarına sızlanır rüzgar..
Bu akşam
Unutulmuş bir çocuğun yangın mavisi gözlerine bahar vermeli
Genişlemeli gövdesi gecenin yeşilin sesiyle
Vakitlere düşen incecik ağıtların teninde
Öyle derin üşür titreyen parçalar
Sel,kıyamet
Çığlık aynalarda çiçeğini açar kavganın
Bu akşam
Kal deme bana
Deniz ölür
Boynu bükülür fidanların
Bu akşam
Su vermeli iyice toprağına umudun
......
5.0
100% (11)