0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
513
Okunma
İlk gençlik geride kaldı. Orta yaşa merhaba demek gibi dolu, grafikler sözcüklerin arkasından başkaldırıyor. İlle de hüzün. Öfkenin içindeyiz işte!
köhnemiş bir sevgi ağırlığındayım şu an
içimde hizipçi çılgınlığı
kanıvermek gibi iklimine
baharın metaforlarına
ve kara sevda
bir albeni
yüreciğimin bir yerde ise
hâlâ ekonomik yetersizlik
gülmeye iktidarsız kalıyorum
öfkeli
kendi başıma.
dipdiri tutabilmek umutları
avuçlarımızla, gözlerimizle
belleğimizde emredilen şeye yönelmek
öyle ya, böyle de yaşıyoruz
köpürüp akmadan yüreğimiz.
kurşuni bir akşamda
dilimizin dinlenmeden söylediği
gurbet türküleri
“olmaz olsun”;
bastığımız aynı toprak
yaşanan ayrı dünya
sevmenin muhalefeti mi var
kar istemesek de yağıyor
istemekle olmuyor bazı şeyler.
gökyüzü yeryüzü
arasındayız biz,
bilinen insan
hep bir miyiz?...
5.0
100% (3)
