Anlayamazsın beni!
Gecelerimin rengi,
Boza çalar hep.
Yıldızlar, ay,
Belli belirsiz...
Ayırt edilemez bu yüzden,
Göğümde...
Anlayamazsın!

Sessizlikleri siyahın koynundadır hep el alemin,
Oysa, benim sessizliklerim,
Grinin binbir teranelerinde...
Kuytularım bile vermez karanlığa yüz...
Bir başıma kalırım ben hep,
Kendimce,
Kendi isli sessizliklerimde...
Anlayamazsın!

Hazan,
Aşkları mı üfürür yüreğine?
Yaprakların son deminde.
Rüzgar,
Hafiften mi girer sessizce koluna?
Gece mi fısıldar kulağına,
İhanetlerimi...
Bedenim mi arzular ateşleri?
Ben mi?
Anlayamazsın!

Yutkunamadığım tüm kelimelerim,
Kemirir, ta derinden zihnimi...
Tükenir azar azar,
Tuza yatırılmış hecelerim,
Ardından,
Harflere kalır,
Serapa okyanuslarım.
Anlayamazsın sen beni,
Anlayamazsın...
İçim,
Ne heyelanlara,
Ne zelzelelere yamanır?
İçim...
Ne kıyametlere varır?
Kahır kahır.