1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
397
Okunma
Ve gece inanmadı bana.
Sessizliğin bir bıçak gibi keskin koyuluğu vardı.
Gözlerime takılan geçmişin karaltılı gölgeleriydi belki.
Ya da…
Bir yanışın küllerine sokuluşu…
Yeniden…
Ve…
Yeniden çalardı flütler…
Rüzgarı taklit edercesine…
Göğe nazire yaparcasına…
Yeniden kaybolurdu duyuşlarım.
Bir yalnızlığın seromonisiydi belki zamanın ahları…
Beyaz yeleli atların çatlarcasına koşuşlarında,
Vaktim sana uzanamazdı artık.
Yollarımı kaybetmişken,
Sana dair…
Buralardaydım oysa hep ben…
Göremezdin beni yine de…
Göremezdin…
Ruhum hep böyleydi işte…
Yanında…
Ama yokluğun renginde…
5.0
100% (2)
Cevap Yaz