Çoğu günler sabahın ayazında bıraktığım seni
Düştüğüm yollara hayat kavgasında seninle.
Yaz düşleri kurduğum, o karlı karanlık yollarda
Saçlarına usulca kondurduğum öpücüğüm...
Sen uyanma diye ... ben yokken güzel uykundan.
Minik kalbin beni çarpardı...
Benim kalbim korkuyu sensiz...

Gece yarısından sonra başlardı benim
Gurbetin bitmeyen yollarında çilem.
Senin için katlandığım korkulu yollar
En dokunulmaz ellerine uzandım çaresizliğin
Unutuyordum uykularımı; zaman duruyordu...
Sevgin beni, varlığın ayakta tutuyordu...

Görüyordum bir çiçekti beni böyle koşturan
Saçlarında parlayan gecenin siyahı değil
Bana ışık tutan yıldızlardı, ay’dı.
Duyuyordum bir senin gülümsemendi...sıcak
Ve gücü veren, beni bu yaşama bağlayan
Hiç bir güneş ısıtmazken yüreğimi artık
Varlığındı bir gülücüğündü dünyama doğan...

İçime alevleri düşürüyordu,sen yalnız beklerken
Ben karanlıklarda sana koşarken, kulaklarımda sesin
Ağladın mı , düştün mü ben yokken küçücüğüm...
Seni meleklermi tutuyordu beklerken anneni böyle
Söyle söyle... göz yaşlarım dayanmıyor bu çileye.
Bizim için de sabahlar olacak mı bu gurbette !
*
Ben sabrın zehrini içerken hep bekledim mutluluğu
Bana sana yazılmamış anladım, sabahsız geceler
Bizim seninle payımıza düşen bu, adını bilemediğim ne ?
Siyah gözlerin şimdi uyuyor mu, yaşlı mı ?
Uykusuz gözlerim seni arar ; bitsin bu ayrılığın
Çileli yalnızlığı...
Gel seninle dalayım mutlu uykuların güzel rüyalarına.

Aygün Deniz 17.11.2021

Almanya ’nın soğuk sabahlarında koşarken işe...

İşte öyle yalnız ve soğukta duygularım...