Hani Tam Uyumak üzereyken
Güneş yanar ya gözlerinde
Dolunay devrilir ya üzerine
Işıltılarında ,ellerinin arasına
Gökte beyaz bir güvercin gibi
Süzülüp, düşlerden sıyrılıp
Kırmızı bir gül/üş düşer ya
Hani tam da Uykuya Dalarken sen
Düşmesin diye ,Sıkarsın ya gülleri
Sıkarsın kalbinde ellerini,
Batar ya Dikenleri
Yanar ya Avuçlarında sıkılı yüreğin
Kanar damarında anıların
Gözlerine yürür o zaman
Acı bir uykuya açarsın ya gözlerini
İhtişamlı bir hayret çekersin
Tarumar edilmiş ,yıkılıp viraneye dönmüş
Gönlünün bahçelerini seyran ederken
Bakarsın Harabe köşkünün,Yerlere
Dökülmüş Kızıl yapraklarına
Devşirirsin yüreğinden öbek öbek sancıları
Ateş düşer uykulara,Toprak çeker suyunu
Bağbozumu sızılarında kuruyan dallarına
Bir dilek tutup ,kör bir düğüm atarsın
Asarsın çürüyen ruhunu
Acıların kurusun diye
Öksüz Gülkurusu teninde
Kurumaz ,Kurur gider ömrün
Dünya değirmeninde toz olursun
Talan eder sürü sürü velveleci serçeler
Ne buğdayın kalır ne arpan
Öğütülmüş bedenin kan revan içinde
Zaman koridorlarında Issız saatlerde
Çıkarıp dikenli ellerini yüreğinden
Acılarınla beraber okşar o zaman
Ağaran saçlarını

Çırak Ça / İbrahimYETGİNDAĞ