Kapalı kapılarda, duaların duyarım
Öyle çarpar ki kalbim, seninle ben yaşarım.
Kim tutar ellerimi, kim teselli eder ki
Yıktılar inancımı, her gülen yüze artık
İnanmam güvenmem ben o karanlık
Ve de insan denilen yaratık !
Çıkmasın karşıma hiç, hemde çıkmasınlar ki.
Saçların siyah gece,gözlerin kadifedir
Geceleri sevdiren ...


Ah ülen ahhh, dedirtiyor şarkı ve şiirin

yine bombalamış mısraların

Tebrik ederim bu güzel ve isyan şiirini

Nice isyan şiirlere :)

Sevgi ve saygılar şiir yüreğine şairim

1111.....1111.....1111
ne güzel ve ne özel; dört tane 1 yan yana gelmiş.
Şiiri okumaya daha başlamadan unutmadan bunu belirteyim dedim.
Şiirin teması da sayı gibi bereket dolu bir konu: Yağmur.

Şiire başlangıç çok içten bir münacatla olmuş:

Yağıyorsun yine, umutlarımı yeşert yağmur
Doğsun en güzel güneşlerle yedi renk, gözlere.

En kalbi duygularımla Âmin diyorum.İnşallah Yüce Rabbim ne murat etmişseniz yağmurun bereket dağıtması gibi, size nasip etsin.

Şiirin devamında yapılan bu münacata adeta kıymetli üstadenin gözyaşları yağmur imgesiyle birlikte eşlik etmekte, sanki yağmur değil de gökten kabul edilmiş bir duanın bereketi yağmakta duygusu okura geçmektedir. Böyle olunca, yüreklerde bir dinginlik oluşmakta, asla dualist yani ikircikli, öyle mi yoksa böyle mi olacak tereddütleri tamamen ortadan kaybolmaktadır.

Ardından bir serbest şiirinin içinde, durakları yerli yerinde bir gizli hazine ortalığa saçılmakta. Elbette mücevherden anlayanlar ve bulabilenler için (Yazım tekniği olarak beyitlere özellikle ayırdım):

Saçların siyah gece gelirde cama vurur..............7+7
İçimdeki yokluğun beni canımdan vurur............7+7

Kapalı kapılarda duaların duyarım.......................7+7
Öyle çarpar ki kalbim seninle ben yaşarım.........7+7

Kim tutar ellerimi kim teselli eder ki....................7+7
Yıktılar inancımı her gülen yüze artık...................7+7

Yağmur taneleri birbirine değmeden yeryüzüne indikten sonra işte tam olarak da yukarıdaki beyitlerde karşımıza bir duygu nehri çıkmakta.

Ardından duygu fırtınasının seyahati devam etmiş.

Bahsedilen mektubun imgeselliği (veya gerçekliği) altında duyulan sevinç. Sanki öptükten sonra kalbin üzerinde saklanır gibi, sanki mektubun bir ruhu var da gönderen duyulan üzüntüyü duymasın diye sessizce üzerine ağlanır gibi...

Bu duygu seli yine başlangıçta olduğu gibi şiirin nihayetinde de bir naat ile biter. Şöyle demiş bu kez de değerli üstade:

Delice yağan yağmur, yağ yağ serince
Şu yanan bedenime, şifalar getir yağmurrr...

Burada deliceden kasdedilenin her yerlere bereket saçan yağmurun yanı sıra, duaların kabul edileceğine olan heyecandan dolayı ritmi hızlanan mutmain bir kalbin anlatılmak istendiğini söylemek bir abartı olmayacaktır. Gözyaşları ile yapılan bu münacatta, Rabbe el açılıp edilen duanın kabulünün, yağmurla birlikte şifa olarak nasipte yer alacağını bilmek huzur vermektedir.

Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.

Dr. Osman Akçay
(Seğmenoğlu)

Amin

Her şey iyi olacak güzel arkadaşım.


Bizi bilen biri var.


Bizi seven ve koruyan.


Dünya denen hengamede yaşadıklarımız.


Sevgiyle el uzattığımız.


Şu karanlığı bile deler inanç ve umudun ışığı.


Sessizlik ne ki?


Gürültünün hası koptu kopacak kıyamet.


Yağmur rahmettir.


Dua ve sevgi şifadır.


Bizler Allah rızası için yaşar ve severken...


Varsın çamur yağsın üstümüze ama ama güneş balçıkla sıvanmaz.


GÜNEŞ


GÜNEŞ DOĞACAK AKAN GÖZYAŞININ ARDINDAN.



Hem hüzünlü kalbimizi en çok seven de Rabbimiz.


Canımsın.


En içten sevgimle