1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
389
Okunma
Hissedilmez aşkın çaresizliği
Ne de doğan güneşi.
Tutulmaz ellerinden kaçan
Sevilenler,gülüşler...
Yankılanır belki sessizlikte
Batan güneşin hıckırıkları
Duyulmaz olur, belki de
Görülmez olur uçan son kuşları.
Ben bir topalim ki artık
Çıkamam ki yokuşları,geçemem ki
Uçurumları,göremem ki
Ufukta doğan yıldızları
Yara izimdir artık kelimelerim
Doğan tek şeyse gölgelerim
Yersiz de olsa özlerim seni
Akşamlar sabaha karışırken,gülüşünü
Haber eylesin kuşlar,çicekler
Doğuyor mu ufkun bilmeliyim.
Sessiz şarkılar doğar mı gözlerine
Anlatmalısın bülbüllere
Kaybolan gülüşlerimi sakla ki
Gözlerim bulamasın bir daha.
Çal kalbimin tınısını
Duymasın kimse bir daha
Ey anlatılmış bulutlar
Uzaklaşın gözlerimden
Islatın kurumuş pınarımı
Susuz kalmasın bir daha.
5.0
100% (5)
Cevap Yaz