29
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1543
Okunma
Kimse bilmeyecek gözyaşlarıyla büyüdüğümüzü.
En karanlık gecelerde.
Yeniden dirildiğimizi.
Hayata yer bırakmadan,
Bu uğurda ölümü günlük yaşadığımızı.
İsyanlarımız dindirmeyecek -geçmişin açılarını-.
Ardından bindiğimiz vagondan bakarken dışarı.
Geçecek - kentler,kasabalar,köyler-
Her garda bir parçamız kalacak.
Sonra mağrur ve kendinden emin bir general gibi.
Sığınağımızda hazırlanacağız.
Geleçek olar hücumlara
Belki bir gün uğruna - gemiler yaktığımız-
Güneşler doğmaya başlayacak.
Minik eller kalem tutarken korkmadan Türküm diyecek.
ve ideoloji denen bizi bize kırdıran -izmler-
Toparlayıp artıklarını terk edecekler vatanımı.
Sonra her çocuk tadacak kardeşliği.
Silahların yerini -beyaz güvercinler alaçak.
Ne sağımız ne solumuz olacak
bir zamanlar ne isek o var olacak
Anadolu ve Türklük.
Ve o geleçek günlerin.
İlk yağmur taneleri düşerken toprağa.
Her biri birer kurşun olup inecek.
Bizi kana boğan ideolojilere.
Hemde hiç ıskalamadan
Tam alınlarından.
Ve sonra el ele yarınlar.
Korkunun kendinden korktuğu.
Düşmanlığın tek düşmanının kendi olduğu.
Bir memleket olacak
Cevap Yaz