13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1410
Okunma

Hayat bu günlerde kafiyesiz konuşuyor
Ses uyumunu en yakın köşede satmış kadere…
Tezatlığın tam ortasında bekle de dur şimdi
Al mutluluktan vur kedere…
Gönlümün yıkıntılarında öksüz kaldı çığlıklarım
Ne zamandır berekete muhtaç…
Yedi kat derinde mahsur kalmış çığlıklarım
Kafiyesini geçmişim, tek bir sese aç…
Rüyalar siyah beyaz
Boğaz köprüsü sırasında intiharlarım
Boğulmak ne kelime
Bin bir parça içimde sakladıklarım…
Her gece umutlarımı saklıyorum
Yalanın beşiğinde…
Kirlenmiş yüzümü karanlıkla aklıyorum
Uçurumun eşiğinde…
Tatlısına hasret, acısından yangın yürek
Kafiyeni es geçiyorum hayat…
Bana sen gereksin, sen gerek…
Her şeyden geçsem de, senden geçemem hayat…
HAYAT…