İçimde kelimelerin acizliği
Olmazların öksüzlüğü var

Ben sana ’gel’ desem
Dağlar geçit vermez
Hayallere çıkmaz sokaklar
her köşe başında hasret
her adımda özlem
Semadan ümitsizlik yağar

Ben sana yol desem
Yollar yokuşa çıkar
Koştukça gölgenin peşinden
gölgeler uzar
Gücüm tükenir yetişemem
Çeresizliğim gökyüzü kadar

Ben sana gül desem
Gül dalında kırılır düşlerim
Sonrası hep sonbahar
Yüreğimde her mevsim yaprak dökümü
Hazin bir veda uğultusu
Bir ayrılık ertesi
kefenini bürünmüş sevdalar

Yanyana yazmaz adımızı hiçbir kalem
Ve hiçbir silgi silemez ayrılığı
Yazgının mürekkebi
dokülür ati’nin sayfalarına
Ve Kavuşmalara yetmez hiçbir Kelam
Vuslat mahşere belki
Dünya’da haram

Ben sana ne desem olmaz
Sol yanım desem! Ağrırsın can sızım
Bir hançer saplanır göğsüme
Kanarsın sızım sızım
Ben sana susayım en iyisi
Sustuklarımdan anla derdimin en güzeli
İçimde kelimelerin acizliği
öksüz duygular...

Ayşegül Bahçeci
23/09/2021
Kocaeli