1
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
646
Okunma
yaşamayı bir sebepten ötürü kıskanan
hareli sözcüktü dil kıyısı yalnızlığım
hesapla kitap arası
oluklu bir şehir içim
kan süzen yaraya kuş döküyor aslım
kaçıncı vaktine ömrün
gökyüzü diriliğince uyanıyorum
bir çocuk ıslığımı çalıyor
düş terlikleriyle koşuyorum
ardımda kara aydınlığın semahı
biçim verirken yapraklara
ince bir tende gölgemi arşınlıyorum
sert ayazın gün bulaşığı
en nazende sokakları adımlarken
avuçlarımda üşüyen dalların kızıl tonu
su ekimliği göç gözlerime
.....
5.0
100% (6)