SENSİZ ÖLÜRKEN
Sensizliğin kuytularında
gecenin tılsımı
kaybolurken
bir hüzün çöker yüreğime
ve...dalar gözlerim
tan ağarırken...
uzaklara...
bir acı saplanır yüreğime
sana dair umutlarım
bulanık nehrin sularında
ayrılıkların pusularına
düşerken
ve...yarınlarım ve...acılarım
bir bir boğulurken
sevdam sevdana can
çekişirken
bir hüzün sarılır yüreğime
kaplanın ağzında...
kaplanın ağzında boğazı sıkılmış
bir ceylan gibi
ve...ıstırabına yenik
düştüğüm
sessiz çığlıklarımla sensiz
ölürken...
düşe kalka
biçare bitkin
kıyılarına vurdu bedenim
dalgalarına inat
yosunlu taşlara sarılarak
son...
son... bir umut dedim...
Azrail ölüm pusularında
beklerken
son demini...
son demini yaşıyor bu
can bedende
ecel bir nefes kadar
yakınken
nem kaldı...
neyim kaldı ki kaybedecek
sensiz...
sensiz...ölürken
-------MEHMET ÖZTÜRK---
------parkbeni---