0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
241
Okunma
Bir Yüreğin Sessiz Ölümü
Ne zaman sensiz bir hayale dalsam
bir gölge düşüyor gözkapaklarıma.
adın
susulmuş bir şarkı gibi
dolanıyor boğazımda.
bir çay soğuyor o anda,
bir sokak lambası titriyor,
bir şehir uykusuz kalıyor içimde.
ben seni anmıyorum aslında
ama unutmuyorum da.
ikisi arasında,
bıçak sırtı bir yerde
yürüyorum.
gülüşün,
bir fotoğrafın arka yüzü gibi
belleğime yazılmış.
kimse okumuyor ama
ben ezberlemişim.
ve ne zaman kendimi
“bitti” diye kandırsam,
tam o anda
bir rüzgâr esiyor
ve sen geçiyorsun içimden
bir yangın gibi
adı yok, tarifi yok.
yalnızca
sen.
ve o an anlıyorum:
bazı ayrılıklar,
iki kişinin değil,
tek bir yüreğin
sessizce ölmesidir.
Mehmet Öztürk
5.0
100% (2)
