Ben Anadolu’yum, benim bağrımdan,
Al bayrağın göğe çıkmasıyım ben.
Erciyes’ten, Ilgaz’ımdan, Ağrı’mdan,
Bir dağın, bir dağa bakmasıyım ben.

Bende bölüşülür fazlası, azı,
Yanık olur gönüllerin avazı
Süleymaniye’de sabah namazı,
Kul’un, Hak’ka boyun bükmesiyim ben.

Nefs yıkarız Mevlânâ’nın suyundan,
Sevgimiz Yunus’un güzel huyundan
Hacı Bektaş, Pir Sultan’ın çayından,
Gönülden gönüle akmasıyım ben.

Bende yanık olur dadaşın sazı
Ankara’da Seymen coşturur bizi
Efeler zeybekte vururken dizi
Titretip dağları yıkmasıyım ben.

Elazığ’da çayda çıra yakarak
Trabzon, Rize’de horon çekerek
Kırkpınar’da er meydana çıkarak
Pehlivanın peşrev çekmesiyim ben.

Bitlis tütününden sigara yakıp
Ardahan’da nazlı Kur’ gibi akıp
Çeşmeden su içen güzele bakıp
Yüreklere ateş çakmasıyım ben.

Amasya’da dağlar yaran yiğidin
Çamlıbel’de yurtlar kuran yiğidin
Afyon’da yunanı vuran yiğidin
İzmir’den denize dökmesiyim ben.

Köksoy, Anadolu en güzel yerin
Bana Isparta’dan güller gönderin
Çanakkale’deki ONBEŞLİ’lerin
Tarihe şan, şeref ekmesiyim ben.

TARKAN KÖKSOY (ŞAİR SÂLİHİ)