Yüreğimde bir devrim, ruhumda ihtilal var
İsyanlarım sükutta, feryatlarımda lâl var.

Tebessümümün adı, içimden akan kandır
Senin hançer vuruşun, bana nefestir, candır.

Sen misin mavi düşe karışan berrak, SARI?
Sen misin, gönlümdeki o gözlerin esrarı?

Sen misin uslu umman, sade, asude, dingin?
Sen misin hiç sönmeyen, beni kavuran yangın?

Ben miyim, gözlerine içli besteler yakan?
Ben miyim feryatları yedi kat arşa çıkan?

Ben miyim, senin için geceye eden isyan?
Ben miyim, uyan diye her dem çırpınan? uyan!!!

Benim mavi düşlerim, içli baharlarım var
Çiy düşmüş gözlerime... sanma ki giryan akar.

Sen ki gölgemi bile donduracak ayazsın
Ama yine dilimde tek dua, tek niyazsın.

Ben, ruhuna ızdırap eken bir serseriyim
Ben, sende hayat bulan yeni doğmuş biriyim.

Gel, bu yeni doğmuşu kundakla, göğsüne sar
Sar ki, bir daha gelsin bize ikinci bahar.

TARKAN KÖKSOY (ŞAİR SÂLİHİ)