Bazı geceler tuhaf bir hal üzre
Uyanıyorum uykumdan.
Sözden ötesi çıkıyor karşıma,
Adsız kalıyorum.
— sıradan bir uyanış değil bu!
uykunun rahmini yırtarak
gözlerimi ıslak açıyorum. -
Saatin kendinden sıkılıp, terlediği,
Kimsenin kimseye değmediği…
Tanrının kötü hizmetim için
İronik bir bahşişi bu anlar sanki!

Uyanıyorum.
Penceremde ölgün manzara…
— rüzgar bile uğramamış nicedir
Uyuyor perdelerim cansız. –
Kendimi görüyorum rüyamda.
— farkında mısınız?
insan içinde “kendi” olmayan
rüya görmüyor. -
Kendi kendime konuştuğumu hatırlıyorum.
Bir rüyada tüm roller bana verilmiş sanki
Replikler tanrı işi,
- düşündüğünü sanıyorsun rüyada
oysa senin için yazılmış her şey
oynuyorsun tamı tamına
ve ne kadar içten
yaşar gibi bir manzara… -

Biri kafamı çeviriyor iple
Bakmam gereken yön orda,
Orda duruyor, elinde
Bebekliğimi tutan kadın…
Başparmağını ağzıma sokmuş,
Emiyorum var gücümle…
Onları izlerken durduğum yerden
Ağzımda parmağı hissediyorum,
Ve şekerli suyu yudumladığımı…
— şair kadın demişti bunu bana,
rüyaların kader gibi
alnımızda yazılı olduğunu –
Kadın bakmıyor yavrusuna
Çenesinin altında birkaç siyah tüy,
Durduğum yerden bebeğin gördüğünü görüyorum
Ve düşünüyorum;
Bu tüyler ninemin çenesinde değil miydi?
Son gördüğümde bembeyaz olmuştu sakalları.
Öldü, çenesinde bir zamanın kökleri…
— ölürken tüyleri (de) dökülüyor hayatın –

Hala emiyorum…
Nerde bu şerbetin kaynağı?
Kadın bir yere bakıyor dalgın dalgın,
Sanki baktığı yerden geliyor şerbetin membaı
— bu kadın benim annem,
yüzünde olmasını istediği güzellik,
gürbüz ve kırmızı yanakları –
Bebeği izliyorum,
Annesinin eline tutunmuş iki eliyle.
Kadın gözlerini çekiyor baktığı yerden,
Ağzıma acı su doluyor birden!
O yöne dönüyorum;
Karşımda dev bir ayna!
Eciş bücüş bir çocuk
Yüzünün yarısında
Yanık izi gibi bir gölge!
Uyanıyorum.
— uyanmak bir fiildir sadece,
Bedeninin giyinip çıkardığı –
Gözlerimi açıyorum,
Ağzımda acı bir tat!
Başparmağımda şiddetli bir ağrı.
— sanki benim parmağımı emmiş bebek -
Ben bu anı biliyorum,
Annemin kucağından çenesini izlediğimi…
Annemin ağzından ağzıma
Çiğnenmiş ekmek verdiğini
— evvelden ekmekle doyardı açlıklarım,
şimdi bu varyemez gözlerimle
ruhum ölüm diyetinde
doyamıyor hiçbir şeyle. –

Uyanışlarımdan korkuyorum.
Eksik uyanacağım bir gün,
Annem gelmeyecek benimle
Çocukluğum bırakacak elimi
— ya da senin o bakışın kalacak geride –
Uyanışlarımdan korkuyorum,
Sanki uyandıkça azalıyorum.
— bir sabah uyanacağım
elime bir not bırakmış tanrı -
“Uyu da büyü ninni
Gün gelir hayat bırakır
Sabırla yoğrulmuş minik ellerini”
Uyanışlarım…
— onun bakışlarını alma benden tanrım!
annem affedecektir yine biliyorum. -

fatma sancak