8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1655
Okunma
renkleri doladım dilime,
boyadım seni günlerce,
sabahları uyandığımda
renklerini çalmıştı cennet!
neydi seni bu kadar cazip kılan,
ben süsledikçe dallarını ayazla,
sen çıkardın üzerinden üryanlığını...
başka yolum yoktu
ölü vakitlere suni tenefüs yapmaktan
ve senden kendime
çalıntı zamanlar ayırmaktan...
dostlar evine döndü,
kapılar kapandı,
yollar sessizliği okumakta hicazdan...
yine kendimle kaldım,
sensizliğin kağıt kalemsiz,
sensizliğin ihtiraslı seferlerinde...
’içime sinmiyor...’
dedi fatmani...