Sizin şiirlerinizi okuyup yorumlayacağımda affola zamanım o kadar dar ki. İnşallah mazur görülürüz. Az kaldı inşallah vaktim bollaşacak.

Selam saygı ve duayla...

Bismillah!

Sevmenin tarifini en iyi kim verebilir ki?

Belki bir şiirinde şair.
Belki bir başlasının mutluluğuna kendi mutluluğunu ortak edebilen kişi.
Bir başkasınının acısını yüreğinde hissedebilen bir dost.
Belki şefkatin kitabını yazan bir anne
Belki de yüreğinizde taşıdığınız bir iyilik
En önemlisi de merhamet.

Kalbinde zerre miskali merhamet olmayan insan asla sevemez çünkü. Allah'ın yarattığı hiçbir canlıya da sevgiyle bakamaz.

Yaşam maratonu sevmekle başlıyor.
Yaşadığını anlamak da sevgiyi solumakla.
Koşar adım yürür gibi, aşkla seveceksiniz ki dünyayı finish çizgisindeki mutluluğa ve huzura kavuşasınız.

"En büyük acılar da onu bıraktığımız zaman başlamıyor mu zaten"

Bayrağı yere düşmemeli!

Kin, nefret, acımasızlık duygusu, intikam ve sonuç;
yıkım, felaket, mutsuzluk ve dram...vs.

Şairimizin şiirinde vurguladığı sevmekse bambaşka bir tarife bürünmüş.

"sevmek
suskunluğun deli aynasına tarifsiz ağıtlar yakmaktı
çiçeklenen bir ağacı yerinden söküp
ay ışığına yürümek
sarışın dalların nar çocuklarına
çeşme türküleriyle asılmaktı"

Hemen devamındaki dizeler;

"sevmek
huzura nasır bağlayan köklerle
öpmekti dünyanın küçük ellerini"

"çünkü sevmek
heybemden boncuk boncuk inen
yolculukların adıydı"

İllaki sevmek yetiyor mu peki?
Seviyorum demekle sevmiş oluyor mu insan?
Eyleme geçirmek, göstermek gerekiyor.
Ayrıca bugünleri geleceğe taşımak, huzuru da sağlam bir zemine oturtmak gerekiyor değil mi.

Sevgiyi geleceğe taşıyamazsanız eğer
nefretin birinciliği kaçınılmazdır!
Allah muhafaza.

Eyvallah şair!
Elhamdülillah..

Tebrikle ve tebessümle.

Bir sürpriz olmaması halinde günümün şiiri. Sürpriz olsa da yapacak bir şey yok. Şiirdi. Tebrik ederim.