Bu akşam Ay’ın demidir ve Kaç ağlamaklı yol su emer ağzından Birazdan yarın gibi gider sevişmeye duran uykular İçimin suskunkuğuna mısra mısra çekilen kırık dal buğusudur bakmalar Söylesem düşlere kara bir cehennem gibi göç eder Kuyuların saçak veren duvarlarına sızlanır rüzgar..
Bu akşam Unutulmuş bir çocuğun yangın mavisi gözlerine bahar vermeli Genişlemeli gövdesi gecenin yeşilin sesiyle Vakitlere düşen incecik ağıtların teninde Öyle derin üşür titreyen parçalar Sel,kıyamet Çığlık aynalarda çiçeğini açar kavganın
Bu akşam Kal deme bana Deniz ölür Boynu bükülür fidanların
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
"İsrafi'in üflediği nefes gibi gür" Kulakları tıkamadan dolduran, hoş ezgisiyle dinginlik ve ferakhlık veren.
Gökyüzünün maviliğinde süzülen kuşlar gibi hür ve cesur.
Sakin bir denizin dalgası gibi bazen, Usul usul gelip sahilleri öpen.
Biçimselliği ile, sesiyle ve sustuğumuz vakit derin düşüncelere sevkeden, gizemselliğiyle, her zamanki kıvamında olgun ve halis bir şiir.
Gece ağır ağır ilerlerken ay boş durur mu hiç!
Portakal yumağı gibi çıkıverir birden karşımıza.Yılın belli vakitlerinde şekilden şekile girer, tıpkı gelinliğini giymiş bir kız gibi heyecan veren güzelliğiyle hep hayran bırakır insanı kendine.
Peki ya şair? Ay'ın bu jestine karşılık boş durur mu dersiniz? Şair de ne zaman ay'ı görse, alır eline kalemini, içinden gelen ne varsa dolduruverir demliğine.Başlar fokur fokur kaynatmaya duygularını.
Ay'ın demi çoktükçe, farklı farklı tatlardan müteşekkil nice hoşluklar/hazlar süzülüverir satırların dibine dibine.Sızar kalırsınız.
Sonra bir yudum daha olsa da keyfimiz tavan yapsaydı demez misiniz?
Birazdan bir yangın çıkacak Köz közü görmeyecek.. .... Ay'ın dem vaktidir. Sevmek ve okşamak gerek duyguları değil mi. İçinizde umuttan yana ne varsa döküverin satırlara.Çocuk gibi sevindirin canhıraş can çığlıklarınızı.
Bırakıverin düşlerinizi içine Gün gelir uykusundan sıçrayacak çimlenerek, huşû ile açacak gözlerini. Sevgi tomurcuğa, mutluluk çiçeğe duracak Sonra da bir sürur saracak dört bir yanı.Her yer bilimum renklerle dolacak.
Ay' ın dem vaktidir. Unuttuğunuz, soldurduğunuz ne varsa içinizde, bahar tozları serpin üzerine.Su verin masallara..
Su verin iyice toprağına hayallerin Elemler huzura ve sükuna bıraksın yerini. Boynu bükülmesin fidanların.Gülücükler koksun.. Bereketiyle doldursun haneleri. ... Keşke günün de dem vaktine değse şiir. Şiirle uyansak yeniden Yeniden demlensek. .... Tebrikle ve tebessümle.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.