4
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
595
Okunma
küçük zaferleri vardı onun
küçücük küçücük alemler eşliğinde
hırsla dalgalandırırdı güdük gönderinde
sırf aleme nispet olsun diyerek
bi dudağı yerde bi dudağı gökte
diyemem amma
burnu kaf dağının ardındaydı
ruhu uçurumun dibinde bir engerek
parlak kabuğunun içinde
caka satardı da alemlerde
bir başına kaldığı vakit
bin parçaya bölünürdü aynaların gölgesinde
her sabah çürümeye yüz tutmuş tanelerini toplardı
tek
tek
kabuğuyla/ bir daha
bir daha övünerek
öyle ya/ kendi inanmazsa yalanına
el aleme nasıl söyleyecek
tinden azade aşklarla
tenini nasıl besleyecek
dudağının kenarından sızarken
tek hamlede yediği aşkların kanı
olanca heybetiyle atardı heybesine
olağan söylemlerle silerek
hadi
ben aynaların gölgesindeyim de şimdi
ya siz
dudaklarınızı siler misiniz
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
