1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
358
Okunma
Artık yeter,
Artık yeter bayım
Sevgisizliğe,cefa’ya
Tahammülüm kalmadı
Hani derdin ya
O kadın,anne,eş, dost
Ayaklarının altında bir cennet
Sözünü söylerken
O insan sarrafı
İnsan önce hakkını vermeli
Masada otururken
Çay içmenin.
Önce gülümsemeli ona
Şefkatle sarmalı sımsıkı kollarıyla
Tıpkı annelerimizin,bizi
Kollarında sardığı gibi
Ama hattı hesabı kalmadı
Çığlıklar düşlerimde süzülken
Artık haykırmalıyız
Çünkü onlar bizden daha özel
Oysa ne önemi var öyle değil mi ?
O insan değeri verilmemiş
Gül açan bir çiçeğe
Onların olduğu yerde yeşeren gülümsemelere,
Ve de zamansız çığlıklarını
Göz ardı etmek
Zulm etmek midir yakışan
Oysa unutmayın
Onlar biz erkek dedikleri şahıslardan
Daha güçlüdürler.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz