1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
546
Okunma
Göz pınarlarım kurudu artık
Acılarımı kefenle sarmaktan
Vurdu iblis tenime sindi kokusu
İki çay içtim soğuklum dinsin diye
Kırık bir kalp vardı öyle ki
Kalbimde binlerce yükün ağırlığı
Bir ben susmadım
Birde felek
Her yerimi yaktılar
Karanlıktan göz perdelerim dahi kapandı
Aydınlıkta
Vurdular yine yüzüme
Her yerim hançer izleri
Çenemi sustursunlar diye
Vatan diye haykırdı düşüncelerim
Vatan sağolsun
Sırtladı yiğit gönlümde koca bir pınar gibi
Bir tek ben kaldım
Çıkardı bir Kurt bataklıktan beni
Sardı yaralarımı kelimeleri dahi yetersiz kalırdı
Çekilirdi parmaklarının ucundaki sıcaklık
Ve etin tenine deyişi
Sonunda unutulmuştu göz pınarlarım karanlıktan
5.0
100% (3)
Cevap Yaz