Meyve için göynümek, eriyip çürümeden.
Düşmeden dalındayken, olmak ne güzel bir şey !
Yaşlılık, ağrı, sızı, ufkunu bürümeden.
"Gel" deyince Yaradan, ölmek ne güzel bir şey !

Güvendiğin dağlara, yağan karı görmeden.
Örümcekler önüne, ağlarını germeden.
Acılarla mezara diri diri girmeden.
Çekilerek aradan, ölmek ne güzel bir şey !

Yataklara düşüp de kimseyi bıktırmadan.
Sevdiklerini üzüp, canını sıktırmadan.
Tertemiz düşlerini, zamana yıktırmadan.
Kan akmadan yaradan, ölmek ne güzel bir şey !

Kısa da olsa ömür, çilelerle dolmadan.
Yüzünde gülücükler, birer birer solmadan.
Yüklenip anıları, kimseye yük olmadan
Kurtularak daradan, ölmek ne güzel bir şey !

Daha kendine yeten, başı dik bir yaştayken.
Bunayıp sapıtmadan, henüz akıl baştayken.
Geriye hiç takmadan, vites belki boştayken.
Öne çıkıp sıradan, ölmek ne güzel bir şey !

(Onuncuköylü) İsmail SIKICIKOĞLU