Birçok planım vardı hayata başlarken
Azimle yürüdüm inatla tutundum
Başardıklarım devede kulak kaldı
Kimi zaman akıntıya kapıldım
Kimi zaman isyan ettim yine duruldum
Hüsrana uğradım çoğu zaman
Her defasında yeniden başladım
Düştüm, kalktım yinede yılmadım.

Neye inansam tutkuya dönüşüyor
Bağlanıyorum çoğu zaman
Zamanda, zamansızlığı yaşıyorum
Bazen de umudu kesiyorum umuttan
Derken kendime geliyorum
Büyük düşünüyorum büyük
Bir çağ kapatıp; bir çağ açıyorum kendime.

Arada bir hayatla dalgamı geçiyorum
En olmayacak yerden kopuyorum
Diyorum ki kendime
Bu gün olmayacaksa ne zaman
Biraz göz boyuyorum biraz başkalaşıyorum
Sonra yine kendim oluyorum
Birazda uzayıp en olmayacak yerde
Kendime birşeyler ısmarlıyorum.

Böylece geçtim senelerden
Anladım ki ne verdiysem ömürden
Baktım ki ne kazandıysam hiçe düştüm
Hiç uğruna cevap aradım

Kolay değil tabiki tüm bunları yapmak
Durduk yerde bir şarkıya yön vermek
Uzayan, kısalan seslerin geçişinde
Kendine yer açmak.

Enleri, sonları yaşadım birçok defa
Kimi zaman bir kelebek etkisiydi
Kimi zaman matamet beklentisiydi
Evet, var oldukça şakayık, yaşamak gerek.
Yoksa ne diye bunca çaba
Nasılsa bitiyor Iyi yada berbat olsada...



M.Y.