Ruhun çektiği acı, neden bedene yansır ?
Dindirmenin bir yolu, varsa bilen söylesin.
Can tenden nasıl çıkar, bir muamma tam bir sır.
Acı hatıraları, varsa silen söylesin.

Yüreğindeki hüzne, birikmiş bir çok neden.
Elinde avucunda, yorgun düşmüş bir beden.
Yalnızlığın koynunda, geceyle sohbet eden.
Yaşarken günden güne, varsa solan söylesin.

Döner diye talihi, bir ömür bekleyerek.
Kırılan hayalleri, yeniden ekleyerek.
Kuyruğuna bir umut, dualar yükleyerek.
Uçurtmasını göğe, varsa salan söylesin.

Alttan üste toplumda, her yöne karışsa da.
İtibar ve şöhrette, en önde yarışsa da.
Bütün arzularına, gün gelip erişse de.
Gerçek manada bir tat, varsa alan söylesin.

Senin olsa ne yazar, dünyanın bütün malı.
Ömürlük kafesindir,saray, köşk, villa, yalı.
Kırılır elbet bir gün, tüm meyvelerin dalı.
Sıktığında avcunda, bir şey kalan söylesin.

İsmailim unuttum, varsa güzel dünleri.
Saymıyorum artık hiç, ayları ve günleri
Avutmak için beni, Allah aşkına biri.
Huzura ermen yakın, diye yalan söylesin.

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)