Kim çaldı ellerimdeki mutluluğu bilmem ki
Zaten gurbetin soğuk sokaklarında yalnızlığım.
O nemrut bakışlar da yitirir gülüşlerini birazdan
Bir ayrılık şarkısı alır götürür yitersin acılarda.
O insanlar sana meydan okur, seni kahreder.
Takma acıları ağlama ...

Geceler geçmek bilmiyor, sabahlar gözlerimde tutuklu
Tüm yıldızlar yitirmiş parlaklığını, isyankar ay, geceye.
Tüm sokak lambaları, var ya, o ışıklarını yitirmiş
Aldatıyordur biliyorum... oysa aldanıyor kendisi bile
Gülmeyecek artık sensiz gözlerim... gülmeyecek
Geldiğinde bulacağım gözlerini...
Ağlama... boş ver ruhsuzlara...

Hiç susmayacak kalemim yaşadıkça
İster beğenmezsin , ister çıkarırsın göklere
Umurumda mı sanıyorsun... benim bu duygularım
Çağlayan yüreğimden, dökülen ıstıraplarımdır...
Gözlerimde kırılmış tüm ışıklar
Bir ayrılık şarkısı gibiyim akşamlarda...
Her gece rüyamda öpeceğim gözlerinden
Bitecek gülüm bitecek...
Ağlama...

Tüm güzellikler seninle vardı bende
İtilmezdim böyle sararan yapraklarla Sonbahara.
Bir çığlık gibi yüklenmezdim satırlara...
Meğer seninle doğarmış güneş, ay seninle gülermiş geceye...
En güzel günüm senle uyanırken imiş sabahlara...
En dingin atışları yüreğimin seninleymiş.
Bak, Sonbahar dallarında sararıyorum
Kar yağdırma özlem dolu gönlüme
Ellerimi tuttuğunda bitecek acılarımız
Ağlama gülüm...
Benim yaşlarım yeter ikimize...

Aygün Deniz 17.07.2021