Su toprağın sırtına yük olmazken
gözünden düşer insanoğlunun
hafif bir davranışından değil
ağır gelir de akar yanaktan

..........

Filizlenirken bir papatya
Bilindik bir kaya insafa gelir
Pençeleriyle
yolunu gösterdi kalbinin
Başka saraya ait olana

depremler sonrası yuvarlandı
çamurlar sıçrattı
Ormanda sarayını arayan
prensesin beyaz elbisesine

yedi cüceler kolay lokmayı
Acıydı tadı yüzleri ekşidi

gözleri zorla açıldı
Uyuyan güzelin

Sesine bağlanmıştı büyü
Kücük bir deniz kızının
Taş bağladı kuyruğuna
Atladı deniz suyuna
Bu bir intihar mı?
veyahut öze dönüş

Öze dön’üşürken
Fareli köyün kavalcısı duydu
ilkel zamanların mağarasında
Dön beni bırakma yankısını ;


"Belki güneş bir gün ikimiz için doğar
Belki korkuları hayallerimiz boğar
O masal günü gelinceye kadar
Susuyorum, susuyorum
Susadıkça yüzün düşer aklıma
Korkar oldum düşlemekten
Adını anarım çoğalır sesim
Konuşmaktan düşünmekten, özlemekten
Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar
Korkularda benim umutlarda
Beni bırakma
Beni bırakma

Kimse kimsenin herşeyi olamazmış
Di’li geçmişten tek yaramsın sen
Sensiz kimsemiyim, kimsesizmiyim bilmem
Hiç bilmek istemem hatta düşünmem

Gel bak bir elimde gökyüzü var hala
Ötekinde kayıp giden yıldızlar
Korkularda benim umutlarda
Beni bırakma
Beni bırakma"

Sular Bitanik’ in altında kaldı...