Akşam olur dertlerim dizi dizi
dizilir
Gün Günümden gider şafak biter
çizilir
Ümitsizlik kavurur gecelerim
eğilir
Dünya yükünü omuzunda taşıyan anlar



Çıkmadı avazım bam telimi eller
almış
Gönül avare kendini Mecnun gibi
salmış
Tabanlarım yürümez inanki yolda
kalmış
Leyla’nın derdini Leyla gibi olan anlar



Nasırlı ellerime battı Gül’ün
dikeni
severdim gönülden ömrüme umut
ekeni
kimler anlamış ki manevî yokluk
çekeni
Yunus’un derdini Yunus gibi olan anlar



Cemalime perde örttüm kem gözler
bakamaz
yüreğim vurgun yerde düşer ise
kalkamaz
kalbim kırık yaşarken sarılmadan
duramaz
Züleyha’ ın derdini Züleyha olan anlar


Huzura dilenciyim zindanları
beklerim
En derin kuyularda umut gülü
ekerim
Sitem etmem Rahmana kader diye çekerim
Yusuf’un derdini Yusufcuk olanlar anlar


Dönüp dönüp dolaşıp durdu başım
dönüyor
iki cihan bir olup yeri göğü
sarıyor
Kul görmez belki hergün Rahmet
yağıyor
Mevlana’nın derdini Mevlana olan anlar


Hak yolunda yürürken başıma neler
geldi
Şeytani duygular sanki taştan bir
seldi
Rahman olmasa insanlar birbirini
yerdi
İnsanların derdini insan olanlar anlar



Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler