Ömrümün baharı geçtikten sonra,
Ne arayan oldu, ne soran oldu.
Bütün sevdiklerim göçtükten sonra,
Beni bu hayattan çok yoran oldu.

Güllerin yerini otlar bürümüş,
Tutunacak dalım kökten çürümüş,
Dağ gibi yiğitler Hakka yürümüş,
Evleri, barkları bak viran oldu.

Duygular depreşti, tutuştu sine,
Kederim, elemim bitmedi yine,
Göğsümü germiştim öfkeye, kine,
Önüme tuzaklar çok kuran oldu.

Kıymet verdiklerim, kıymet bilmedi,
Düşmanlık edenin sonu gelmedi,
Gülmeyi denedim, yüzüm gülmedi,
Merhamet etmeden taş vuran oldu.

Karşıma çıktılar karanlık yüzle,
Dağladılar beni ateşle, közle,
Sinem yaralandı sitemli sözle,
Ne bağlayan oldu, ne saran oldu.

Ayakta kalmayı deneyip durdum,
Güzel günler için hayaller kurdum,
Sıladan ayrıldım, yollara vurdum,
Yolumun üstünde çok duran oldu

Hayır yarışında yerimi aldım,
Bismillah diyerek işlere daldım,
Yalnız bırakıldım, desteksiz kaldım,
Benim umudumu hep kıran oldu.


Sabri Koca