ahenkle başlıyor her şey
yaşamdan ölüme yol alıyor
yollar kısalıyor zamanla
kapısız ,duraksız, ihtimalsiz
24 saat
gece ve gündüz

bir yere varacakmışçasına kesintisiz
erecekmişçesine hızlı
mevsimler değişiyor
toprağa yağmur düşüyor
yeniden doğuyor her şey
ete kemiğe bürünüyor
çiçek açıyor
lügatsiz
kimliksiz
etiketsiz

hikmetlerce dingin geceler
telaşa sürükleyen aydınlıklar
üşüten ve ısıtan hava
tam büyüyecekken başaklar
tam sevecekken sabiler
hepsi yerini buluyor tam vaktinde
ısrarla durmaksızın ilerleme azmi
bir yere varma çabası içinde tekrar tekrar
kılavuzsuz
rehbersiz
adressiz

bir farz sanki
bir hareketin kararlığında gizli her şey
çağıldayan ırmaklar gibi
dolup taşıyor
toprağın kokusu
yağmurun yağışı
dağlardaki karı buhar buhar yok eden rüzgar
bir daha esmesin
esip de durmasın diye

ninnilerle süslenmiş ne kadar ağıt varsa
ne kadar ıssız acı varsa
tebessüm kokulu çığlık varsa
her ne kadar heveskar ateş varsa
bir daha yaşanmak üzere tasarlanmış
zamanı unutturan her ne varsa
bir daha yanarken kanmasın
kanıp ta sönmesin diye

kibrit çöpü kokularını yandıran her ne varsa
ikindilerde, güneş batımında
yangın yerine ilk önce inen
akşama mühürlenen ne varsa
bir daha zeval bulmasın
bulup da batmasın diye

içinin sıcağında büyüyor her şey
hedefler demleniyor rüyalarda
kabuslar yürekleri üşütüyor
bir fikre hapsolunuyor her düş tanesi
gözden fer
dilden söz düşüyor
zemheri bir zamana yol alıyor her şey
yolsuz
yordamsız
tarifsiz

redfer