Renkler topla düş bahçenden:
Yanıldığını bile bile sev beni.
Yetmedi mi?
Ört üstünü ölümün
Yaşadığına dair tek kanıt bırakma geride.

Kimseler sevmesin seni
Yek gelen zarın özüdür
Küpünü dolduran hangi isyansa
Kıyametin öncüsü şu sefil treni yakala ensesinden
Geçtir, bilirim sevgili
Geçtim geçeli kendimden
Hala saklı tuttuğum o biletidir aşkın
Kaçak yolcusu olduğum kadar şaşkın
Bir sevdadır sersem eden beni.

Coğrafyalar saklıdır içimde
İçim nerede saklı acep?
Durduk yere sevmedim seni.

Titrek heceler özürlü bir düşün tek yolcusu
Özveride bulunduğum aşkın tininde saklandığım
Doğrudur
Yine üç yanlıştır savuran tek doğruyu
Üç doğru neden öldürmez ki tek yanlışı?

Özneme aldırma sen
Özlediğimden fazlasıdır saklı içimde
Sözcükleri çitilediğim şu imgeler yok mu?
Başımın tacıdır aşkın çektirdiği
Kaybolsan da zaman zaman
Çalamadığım tek şarkısın sen
Çaldığım yıllardan
Çelişki dolu bunca sitem
Sinemde saklıdır tinin
Huzura binaen yazdığım şu şiir mi?
Yoksa özet geçtiğim ömür mü?

Mağlup geldim geleli
Fıtratımda serili sırlar
Serlerde salınır kayığım
Solumdaki kürek sen
Sağımda esen yel, varsın
Bozguna uğratsın beni
Beylik bir aşk değildir benimki
Her ne kadar
Mustarip olsam da
Kaderden berat edemediğim
En haylaz müvekkiliyim sevdanın
İdare et artık şiirlerle
Ola ki firar ederim hücremden
Hayat bu, beklemeye değmez mi?

Hüznüme sirayet eden varlığını kutsasın evren
Bilemezsin de ardı ardına eklenen bunca zincirdir
Beni benden eden
Gel gör ki uzağına gidemediğim
Nasıl da aşikâr
Sağır Sultanın selamı var
Sözcükler küflenmeden
Ömür daha da kısalmadan
Elbet arşa erecektir başım
Bağrımdaki yanık izinde saklı bu aşkın rüzgârı.

Hükmünü verdiyse verdi yıllar
Yılacağımı düşünmesin kader
Bir ince iptir
Beni bağladığı kadar ömre
Yetinmeyi bilmez de yürek
Hala çekemediğim o aşkın el freni
Çekincelerimden doğsa da bu şiir
Her nasılsa çekinmeden severim ben seni.