Bir Edebiyat defteri hatırası bu.
Öyle bir hatıra ki Sanal Aleminin
Kara Hüküm giyinmiş sözde sevda Mahkumları
Eğer almasaydım onları da kaleme
Kalemler iğnelerdi beni her gece.

Ne tehdit vari konuşmalar
Ne de can ciğer saygılı insanlar
Kalmamış özde sözde bir insan
Sanal alemin sanal duygu hırsızları

Öyle bir kumpas ki bu
Şeytan ki daha faydalı
Kimse alınmasın üzerine
Özelden yazın link atıyım size

Korkmayın düşmedim ellerine
Aklın yolu bir inanmayın bu aleme
İsterim bunları yazayım, rezil olsun aleme
Utanmaz ki bunlar, vezir olur sanır aleme

Korkmam dokuz köyden kovulmaktan.
Gurur duyarım doğruluktan.
Bıktım usandım vicdanı olmayanlardan
Demem hiç yaşasın yalanla yılan

Ahını aldın uçan kelebeğin
Zehirledin kendini doğayı katlettin
Edebiyattan ne istedin
Ne günahı vardı şiirlerin

Amacın belli ağ örersin
Kelebek değil örümceksin
Düşmedim Mısra’ların ağına
Sen beni kendin mi zannettin

Haklıyım bu yolda bilirim
Her türlü yere müracaat ederim.
En çok zoruma gitti.
Bunlara çanak tutan rütbeli kişilerin.

Haykırırım herkes duysun.
İnsanlık suçu bu...
Bilen bilmeyene duyursun
Evladınız yok mu ki masum

Anlattım hepsini üstün kapalı
Sanmayın ben suçlu onlar haklı
Dilerseniz açın bakın videoları
Hem şantaj, hem tehdit konuşmaları

Anlattım artık rahatım
Ölsem de ölmesem de mezardayım
Ben doğru yoldan sapmadım
Her şeyi Edebimle yazdım.

Osman MAHMUTOĞLU