Şimdi şiirin başlığına bakıp
hüzün şiiri beklemeyin benden
Bir anlık şaşkınlık uğruna
süprizleri ben yaparım
Hediye almaktan çok vermekten yanayım
Kesinlik yok ama yine de
bir tabak yaprak sarmasına kanarım

Değil sorun bir iki yudum ucuz şarap
denize karşı içilen sigaramız
Sorun yargılarınız
Ben şeffahım da
siz anlatabilir miydiniz eğrilerinizi
Ben yangından kendimle birlikte ilk hatalarımı kurtarıyorum
Şiir nasılsa yazılır
ama hayat dersi nerde satılır?

İnsan değiştikçe gerçekleri de değişir mi?
Kaç kere ömrümün odalarını topladım
Kaç kere kovdum eski beni
’Ne olursan ol yine gel’ dediler
Gittim sonra
yeni ben’e alışamadım
Gün oldu hayata yakışmadım
Gün oldu dünyaya sığamadım
Aklımla kalbim arasında çok çıldırdım
Sırat köprsünde de sürer kendimle savaşım

Kutsanmış günler delisiydim
Aşklardan düşüp düğünlere gittim
Oyun havaları ve masa altı votkalar
Ben gülerek anlattım ama doğuştan kasvetli insanlar
Her şiirimi gerçek sandılar
İmgelerim ağladı, kurgularım kırılgan yerlerde
Biraz şairliğimden utandım
Hadi ama, yine de merhamet edin sözcüklerime


Değişmiyor insan, uğraşmayın
Hep mecburi istikamet koşmayın
Yollar da bitiyor
Cape Finisterre’den denize düştüm

Ölünce ruhum 21 gram mı
yoksa delik deşik mi bir bakar mısınız?
Evet ölüm de hayata dair
Düşünüyorum ara sıra
Ölüm ilgi ilgi bir gelecek aklımda
Baba, ölü yıkayıcım huylandığım yerlerime dokunmasın
Hayallerimi de yanıma gömün, sahipsiz kalmasın
Şarkılarıma da merhamet edin


Yine de ciddi bir şeyler olmalı
adı m e r h a m e t olan bir şiirin içinde
Sokak kedilerine bir kap su verin
susuzluktan dilleri kuru, renkleri soluk, kir içindeler
Köpekler hep aç onlara merhamet edin
Çiceklere, ağaçlara, sulara
Düyamıza merhamet edin
Evsizlere, yaşlılara, çocuklara ve engelli insanlara
Beni geçin hadi
şu sevişenlere merhamet edin...