Ne hallere düştüm senin ardından;
Küsmüşüm bu sokaklara.
Yorgun;
Bitkin;
Bir beden bana kalan.
Özlemişim iyiyim demeyi.
Gecem;
Gündüzüm;
Hep aynı.
Uykusuzluk hakim şu sıralar.
Kan kırmızı gözler;
Dinmeyen gözümden akan yaşlar.
Çok uzaklarda;
Gitsen gidilmiyor;
Gel desen bile;
Gelinmiyor.
Görmek istesek bile;
Görünmüyor.
Alışırsın;
Unutursun;
Demek kolaydır.
Alışılmıyor;
Unutulmuyor.
Kendimi biliyor muyum?
Bu soruyu soruyorlar bana.
Kaybetmişim kendimi;
Yürüyorum ama;
Giden ben değilim.
Bedenim alışıklığını yaşıyor.
Yorulmuşum çareler aramaktan;
Giden gelmiyor;
Geri getirmek ise;
İmkansızlıklar ile dolu.
Ne hallere düştüm senin ardından;
Küsmüşüm bu sokaklara;
Yorgun;
Bitkin;
Bir beden bana geriye kalan.

AYKUT UYSAL