MAHKUM OLDUM

Uykusuz gecelerimin sabaha teslim olduğu güne merhaba;
Yorgun bir yüz;
Bitkin bir beden.
Gülmeyi unuttum;
Gözyaşlarım hakim bu aralar.
Ne istedin benden?
Ne yaptım ben sana?
Mahkum oldum;
Sonumu bile bile.
Deli oldum;
Kölen oldum.
Elime ne geçti?
Kocaman bir hiç.
Aşkı bilmedin;
Sevgiden bahsetmiyorum bile.
Kendi hayatın;
Kendi kuralların vardı senin.
Benim düşüncemin;
Benim hissettiklerimin önemi var mı?
Uyum sağlamak;
Senin için önemsiz bir terim.
Ne oldu şimdi?
Sen yine hayatını yaşıyorsun;
Umursamadan ve üzülmeden.
Unutma;
Elbet bir gün.
Yaşattıklarını;
Çektirdiklerini;
Sende yaşayacaksın.
Benim gibi;
Yalnız kalacaksın.
Benim gibi;
Uykusuz kalacaksın.
Hıçkırıklarını;
Dört duvardan başkası duymayacak.
Sana söylemiştim;
Hatırlayacağını tahmin ediyorum.
Canımı yakma demiştim;
Oysa sen;
Önemsemedin;
Dinlemedin bile beni.
Haber yollayıp durma bana;
Sen ve senin olduğun sayfalar;
Çoktan kapandı benim için.
Gideceğim yeri;
Yapmak istediklerimi ben bile bilmiyorum.
Çıkma karşıma;
Bitti artık mahkum olduğum zamanlar.


AYKUT UYSAL